aynen aynen aynen..nefret ediyorum kitaplarda yazanlardan artık..neymiş efendim evden işe giderken nereye gittiğini ne zaman döneceğini gitmek zorunda olduğunu anlatacakmışsın..bak bak bak..yok öyle bir şey ya..uygulayan varsa da ayakta alkışlıyor ve şapka çıkartıyorum..
eğer uyuyor olursa süper çıkıyorum evden..uyanıksa kaçıyorum ama kaçmak için ne numaralar yapıyorum çünkü paçama tutunuyor ve beraber adım atıyoruz bir ara bakıcı teyzesiyle dans falan ederken ben sıvışıyorum..eğer ki kaçamazsam kapıdan beni uğurlarsa..işte o zaman çok üzülüyor..öyle uzun uzun ağlamıyormuş ama yarım saat kapının önünde annem diye oturuyormuş üzgün üzgün..
akşamları hep mutlu karşılıyor beni kapıda..alıştı artık anne gelince nenne gider nenne gelince anne gider..
akşam yatana kadar kucak kucağayız sürekli öpüşmeler falan..gece de malum hala beraber uyuyoruz...
3 yorum:
aynı sorun bizde de var eylem'cim..sabah kaçıyorum uyurken uyanır yakalarsa evden çıkamıyorum..her sabah anne diye ağlıyor beni göremeyince...
evet ağlıyor, ve ben de uzun süre kaçarak çıktım, ağladım, kahroldum, çok zordu.. ama sen yine de anlat. çıkarken olmasa da döndüğünde mutlaka anlat. zamanla daha iyi anlıyorlar ve büyüdükçe daha kolaylaşıyor. bak göreceksin bir süre sonra el de sallayacak sana :)
ay inşallah el sallayacağı zamanları da görücem:)
Yorum Gönder