27 Şubat 2009 Cuma

Duru'nun 4. ayı bitti

prenses poz veriyor


canım kızım..gözümün nuru..bir tanem..seni çok çok seviyorum..4 ayını tamamladın bile.. allah sana uzun sağlıklı ömürler verisn..hep mutlu ol..güzel kızım, akıllı kızım, fıstık kızım..

22 Şubat 2009 Pazar

ANNE OLMASAYDIM EĞER

Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim.
Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım.
O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.
Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.
Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim.
Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım.
Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım.
Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim.Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.
Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi hayal edemeyecektim.
Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik.
Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım..
Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktım.
Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım.
Annesinden zorla ayırdılar diye 'Uçan Fil Dumbo!' çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım. Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi.
Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.
Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı.
Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım.
Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.
Sen olmasaydın eğer ben asla 'anne' olmayacaktım.
Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım

sanırım Duru büyüyor

oyuncaklarla oynamaya bayılıyor
elma PÜRESİ YEDİ!!

CUMARTESİ SEVİŞMESİ:))


1. sürekli bir çığlık atma hali..
2. sabah gözünü açar açmaz beni gördü ve annee dedi(vallahi..)
3. elme-şeftali karışım püreyi sevmiyor
4. elma püresini sade seviyor
5. muhallebi seviyor
6. tarhana çorbası seviyor
7. tanıdığı insanlara gülümsüyor
8. tanımadıklarına bakıyır bakıyor ve dudağını büküp ağlamaya başlıyor
9. oyuncağı bir elinden diğerine geçiriyor
10. oyuncak düşünce alıyor
sanırım kızım büyüyor




10 Şubat 2009 Salı

çok uzun zaman oldu

3 haftadır yazamıyorum..malum işe başladım..her sabah kalk kuzu uyurken ya da gülücükler saçarken giydir, doğru anneanneye götür oradan okula(işe)...günde 5 defa ara, akşam 16:30-17:00 civarı çık anneanneye git duruyu al eve gel, duru mama yesin, uyusun, yemek hazırla(genelde ısıt), yemek ye kocayla, koca da yemekten sonra duruyla kestirsin, bulaşıkları makinaya koy, ütü varsa yap yoksa çamaşır varsa makinaya at, ertesi gün giyilecekleri hazırla, duru ve babası uynansın onlar oynarken evrim ertesi günün yemeğini yapsın..sonra duru ile boğuşmalar, sarılmalar, koklaşmalar, sohbetler ,şarkı söyleme, masal okuma, gıdıklama...tekrar mama saati..sonra mzıldamalar vıyaklamalar..çoğunlukla babası tarafından durunun uyutulması ve evrimin de koltukta sızması...günler böyle geçiyor..haftasonunu iple çekiyorum kızımla daha çok vakit geçirebilmek için haftasonuna hiç iş bırakmamaya çalışıyorum..
duru hergün yenibir şeyler öğreniyor..ve beni güldürmeye devam ediyor..:):)..ağzını açmadan konuşma huyu çıktı..sürekli garip sesler çıkarıyor..ana kucağından poposunu attıra attıra kayarak koltuğa inmişti dün..ana kucağı üstüne kapaklanacaktı neredeyse..öğrendik ki artık bağlamalıyız duruyu ve kesinlikle ana kucağı hep yerde olmalı..sırt üstü yatarken dönerke yüzüstü konumuna geliyor artık..elllerimiz sürekli ağzımızda..dişleri kaşındığı için ne bulsa ağzına götürüyor..hırsla sıkıyor ağzında..geri çekilerek kucağımda yüzüme bakıyor dikkatle..artık gerçekten tanıyor beni..canı ne isterse yaptırıyor..biraz inatçı galiba..canım benim bebişim..gözümün nuru...