3 haftadır yazamıyorum..malum işe başladım..her sabah kalk kuzu uyurken ya da gülücükler saçarken giydir, doğru anneanneye götür oradan okula(işe)...günde 5 defa ara, akşam 16:30-17:00 civarı çık anneanneye git duruyu al eve gel, duru mama yesin, uyusun, yemek hazırla(genelde ısıt), yemek ye kocayla, koca da yemekten sonra duruyla kestirsin, bulaşıkları makinaya koy, ütü varsa yap yoksa çamaşır varsa makinaya at, ertesi gün giyilecekleri hazırla, duru ve babası uynansın onlar oynarken evrim ertesi günün yemeğini yapsın..sonra duru ile boğuşmalar, sarılmalar, koklaşmalar, sohbetler ,şarkı söyleme, masal okuma, gıdıklama...tekrar mama saati..sonra mzıldamalar vıyaklamalar..çoğunlukla babası tarafından durunun uyutulması ve evrimin de koltukta sızması...günler böyle geçiyor..haftasonunu iple çekiyorum kızımla daha çok vakit geçirebilmek için haftasonuna hiç iş bırakmamaya çalışıyorum..
duru hergün yenibir şeyler öğreniyor..ve beni güldürmeye devam ediyor..:):)..ağzını açmadan konuşma huyu çıktı..sürekli garip sesler çıkarıyor..ana kucağından poposunu attıra attıra kayarak koltuğa inmişti dün..ana kucağı üstüne kapaklanacaktı neredeyse..öğrendik ki artık bağlamalıyız duruyu ve kesinlikle ana kucağı hep yerde olmalı..sırt üstü yatarken dönerke yüzüstü konumuna geliyor artık..elllerimiz sürekli ağzımızda..dişleri kaşındığı için ne bulsa ağzına götürüyor..hırsla sıkıyor ağzında..geri çekilerek kucağımda yüzüme bakıyor dikkatle..artık gerçekten tanıyor beni..canı ne isterse yaptırıyor..biraz inatçı galiba..canım benim bebişim..gözümün nuru...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder